ورزش دره نوردی علاوه بر زیبایی ها و لذتهایی که همراه دارد می تواند خطرناک نیز باشد . فرار از کناره های یک دره اغلب غیر ممکن بوده و فرود کامل دره تنها راه ممکن می باشد. به دلیل دوردست و غیر قابل دسترس بودن بسیاری از دره ها عملیات نجات می تواند به مدت چند ساعت و یا چند روز به درازا بیانجامد.
جریانهای آبی
دره ها دارای جریان آب زیاد می توانند بسیار خطرناک باشند و جهت فرود ایمن و بی خطر از چنین دره هایی نیازمند تکنیکهای خاص کار با طناب می باشیم. هیدرولیک ها، جریان های عمیق آب و جریان های آبکش مانند در دره هایی با جریان زیاد آب رخ می دهند و می توانند باعث به دام انداختن، چرخش و یا خفگی دره نورد شوند. در طی حادثه ای در پارک ملی زایوان در ایالت یوتای امریکا، دو سرپرست گروه نوجوانان در جریان های هیدرولیک بسیار قوی در یک دره خفه شدند. و این حادثه باعث بدنامی ورزش دره نوردی گردید.
سیل
یکی از خطرات بالقوه بسیاری از برنامه های دره نوردی ، سیل های ناگهانی می باشد.
یک دره زمانی دارای سیل های ناگهانی می شود که حجم عظیمی از نزولات آسمانی ( باران) به یکباره وارد سیستم زه آب شده و سطح آب همزمان با ریزش هرز آب به داخل دره ، به سرعت بالا می آید. بارندگی در دره هایی که محل زه آب مناطق وسیعی در اطراف می باشند، می تواند کیلومترها دور از محل فعالیت دره نوردان بوده و کاملاً دور از چشم آنها باشد. یک دره آرام و حتی خشک به دلیل توفان های تند و شدید در نزدیکی آن می تواند سریعاً تبدیل به یک جریان سیل آسا شود.
تنش دمایی
بیماریهای مربوط به دما می تواند جزء خطرات دره نوردی محسوب شوند. در دره های کویری خشک ، اگر اقدامات ( تمهیدات) لازم جهت اجتناب از اشعه های شدید خورشید اتخاذ نگردند و بدن میزان کافی آب دریافت نکند، خستگی مفرط ناشی از گرما رخ می دهد. کم دمائی یا دمای پایین بدن می تواند یک خطر جدی در هر نوع دره ای که دارای آب است و در هر موقع از سال صورت پذیرد. لباس غواصی و لباس خشک می تواند تا میزان زیادی این خطر را کاهش دهد. اما زمانیکه دره نوردان محاسبات اشتباهی در میزان نیازشان به حمایت در مقابل آب دارند خطرات و حتی موقعیت های مرگباری می توانند رخ دهند.
تله های شنی
بعضی از دره نوردی ها، بخصوص دره نوردی در شکاف هائی از جنس ماسه سنگی، مستلزم فرار از گودالهای آب می باشند. گودالهائی این چنین که در اثر سقوط آب در انتهای گودالهای کوچک در مسیر جریان آب بوجود می آیند. اغلب گرد بوده و به دلیل عمق زیادشان نمی توان در آنها ایستاد ودیواره های آنها نیز بسیار صاف و صیقلی می باشند که به راحتی نمی توان از آنها بیرون آمد. دره نوردان از تجهیزات خاص جهت فرار از این گودالها استفاده می کنند، از جمله قلاب های خاص کمک رسانی در کوهنوردی که به میله های بلندی متصل می شوند و کیسه ها و زین خاصی که به طناب متصل شده و به کناره های گودال پرتاب می شوند.
فرود یا عمل پایین رفتن یا بصورت طبیعی یا بصورت مصنوعی انجام می گیرد . فرود طبیعی بدون استفاده از طناب و ابزار های خاص فرود انجام می پذیرد
فرود مصنوعی با استفاده از طناب و ابزارهای فرود و ترکیب کارگاههای حمایتی قابل اجراء می باشد در این بخش فرود مصنوعی نیاز به دانش و تجربه بالایی میباشد در صورت نداشتن این دانش و تجربه می تواند بسیار خطرناک باشد